سرمقاله

به نام حضرت دوست . هم او که آگاه است و صبور .

سلام . به سایت رادیو کواژین خوش آمدید .

این سایت پس از فراز و فرودهای بسیار در حال پا گرفتن است .می خواهد دستش را به تکیه گاهی بگیرد و بایستد از سر شوق .بلکه بتواند حرف های خوبی بزند که قابل شنیدن باشند .شروع کار در سال ۱۳۹۷ بود و این سایت با نام دیگری قرار بود کتاب صوتی تولید کند .چند کتاب صوتی تولید شدند ،و بعد به دلایلی تردید به وجودم چنگ انداخت که در هیاهوی تولید این حجم کتاب صوتی  ،آن هم با این هزینه سرسام آور قرار است من چه حرفی برای گفتن داشته باشم .تردید است و بعدش رخوت و تعلل و سردرگمی .بعدها دوست عزیزی که نام این سایت سلیقه اوست پیشنهاد داد تا پادکست هایی بسازیم ،با محوریت ” زبان ” و با تمرکز بر افرادی که فارسی را به عنوان زبان دوم آموختند ،یا حتی زبان آموزانی که دغدغه شان یادگیری زبان است . قدم هایی برداشته شد و باز عدم اطمینان از انتخاب مسیر درست ،بهانه خوبی به اسم کرونا پیدا کرد .روزها گذشت که شرح آن از حوصله من و شما خارج است و من اکنون در درگاه ایستاده ام .با فکرهایی خام . اما گمان می کنم حرف هایی برای گفتن می توانم داشته باشم ،یا حداقل می توانم از کسانی که حرف هایی دارند کمک بگیرم .تصمیم دارم حرف ها را تا می شود خلاصه بگویم ،ولی همین ابتدا این را به کم حوصله ها می گویم که اتفاقا برخی حرف ها را نباید خلاصه کرد .هدف نخستین من در این سایت اندیشیدن است ،و تلاش برای درست اندیشیدن ،برپایه علم و به دور از احساسات  و برمبنای اطلاعات دست اول ! چون هرگز قرص یا کپسولی برای مباحث جدی وجود ندارد . مثلا وقتی از تاریخ یا ادبیات حرف می زنیم نمی توانیم مبان بُر داشته باشیم .اینجاست که واژه زیبای “کوآژین ” هویت پیدا می کند .”کوآژین” یعنی با هم بودن ،در کنار هم بودن !

یعنی بایستیم در کنار هم ،دست در دست هم ،به بضاعتی که داریم و از خردمندی سخن گوییم که مقدمه “توسعه ” است . هر چند به نظر بسیاری ” توسعه ” در ایران به رویا می ماند ! اما هیچ قدمی بی حاصل نخواهد بود . این آرزوی من است در “کوآژین ” .

سرمقاله نخستین تقدیم می شود به ” علی رنگچیان ” خوش فکر که “کوآژین ” انتخاب اوست .

باقی بقایتان !

مهرتان بر ما مستدام !

پگاه امیری

اردیبهشت ۱۴۰۲